بررسی اپیدمیولوژیک حوادث ناشی از کار ثبت شده در سازمان تأمین اجتماعی ایران (۱۳۸۴-۱۳۸۰)

زمینه و هدف: حوادث ناشی از کار سومین علت مرگ و میر در جهان محسوب می شوند و به عنوان یکی از مهم ترین عوامل خطر بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی در جوامع صنعتی و در حال توسعه معرفی شده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی اپیدمیولوژیک رویداد صدمات شغلی در میان کارگران ایرانی تحت پوشش خدمات بیمه تأمین اجتماعی بوده است.   مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر مبنای اطلاعات ثبت شده حوادث ناشی از کار، در سازمان تأمین اجتماعی کشور انجام پذیرفته است. جامعه آماری مورد بررسی، تمامی موارد حوادث ناشی از کار برای بیمه شدگان اجباری و رانندگان حادثه دیده در طی سال های 1380 تا 1384 بوده است. برای بررسی و توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی استفاده شد.   یافته ها: در این مطالعه از اطلاعات موجود 86437 فرد آسیب دیده به دلیل حوادث شغلی تحت پوشش بیمه سازمان تأمین اجتماعی که 7/98% آن ها مرد بودند، استفاده شد. میزان بروز حوادث ناشی از کار در بیمه شدگان سازمان تأمین اجتماعی در کل کشور حدود 3/0% بوده است. استان های قم، ایلام، همدان و کردستان به ترتیب، بیشترین میزان بروز حوادث ناشی از کار را به خود اختصاص داده بودند.   نتیجه گیری : الگوی رخداد حوادث شغلی از زوایای مختلفی چون سن، جنس، علت حادثه و نوع حادثه، با دیگر مطالعات انجام شده در کشور و جهان هم خوانی دارد.   واژه های کلیدی: اپیدمیولوژی، حوادث ناشی از کار، ایران، سازمان تأمین اجتماعی